BARIŞ, HEMEN ŞİMDİ!

BARIŞ, HEMEN ŞİMDİ!

Bugün “1 Eylül Dünya Barış Günü” toplumun her kesiminden talep edilen barışı, her şeye rağmen ısrarla konuşmamız gereken gün. Bu sorumlulukla bugün bir aradayız. Barışın önündeki engelleri ve beklentilerimizi yetkililerle ve kamuoyuyla bir kez daha paylaşmak istiyoruz.

Hepimizin bildiği üzere Kürt meselesinin çözümsüzlüğünün yarattığı sorun alanları bütün ağırlığı ve can yakıcılığıyla varlığını sürdürmektedir. Ülkenin; hukuk, demokrasi ve insan hakları alanında yaşadığı sorun ve sıkışmışlığının en önemli nedeni Kürt Meselesinin çözümsüzlüğündeki ısrar olduğunu çok iyi biliyoruz. Bu ısrar, Türkiye’de temel hak ve özgürlükler konusundaki toplumsal taleplere cevap olmamakta ve demokratik çözüm zemininden uzak güvenlikçi politikalarla bakış anlayışını devam ettirmektedir.

Çatışma ortamı ile birlikte şiddetin öne çıkması ve beraberinde ayrımcılık ve nefret dilinin yaygınlaşması daha ağır sorunlar yaratmaktadır. Çözümsüzlük politikası, can kayıplarına neden olduğu gibi; ülkenin hukuktan, demokrasiden ve insan haklarından daha fazla uzaklaşmasına, yarattığı ciddi maliyetle ekonomik sorunların yaşanmasına neden olmaktadır. Nitekim Türkiye,  Dünyada ülkelerin demokrasi endeksi sıralaması ve coğrafi bölgelere göre kategorize edilen hukukun üstünlüğü endeksi sıralamalarında gerilerde  yer almaktadır. 

Kürt meselesi bağlamındaki sorunların çözümünü, salt bireysel hak ve özgürlüklerin tanınması biçiminde yorumlayan; meseleyi, kolektif sosyal ve siyasal haklar içinde tanımlamaktan kaçınan anlayışın değişmesi gerektiği gibi devam eden silahlı çatışma halinin uzun bir sürede nihai olarak sonuca bağlanmadığı ve bu haliyle bağlanamayacağının da anlaşılması gerekmektedir.

Kürt meselesinin barışçıl ve demokratik bir zeminde çözüleceği gerçekliğiyle; çatışmasızlık ortamının sağlanması için tüm aktörleri, toplumsal ve siyasi dinamikleri üzerine düşen sorumluluğu yerine getirmeye davet ediyoruz.

İmzacı sivil toplum, iş ve meslek örgütleri olarak bir kez daha; Barışın Türkiye’nin en önemli ve öncelikli gündemi olması gerektiğini hatırlatıyor, bir an evvel silah ve çatışmaların gölgesinden uzaklaşarak Türkiye’nin ihtiyacı olan ve  önceki yıllarda başlatılan süreçlerin  toplumda yarattığı karşılığı ve umudu gözlemlemiş olmanın haklılığıyla barışın yeniden konuşulduğu bir sürecin inşa edilmesini, eşit yurttaşlık temelinde evrensel ilkeler ışığında çözümün ve kalıcı bir barışın sağlanması çağrısında bulunuyoruz.

BERÎ HER TIŞTÎ AŞITÎ!

  Îro 1’ê Îlonê Roja Aşitiyê ye. Vê  rojê divê em bi israr li ser aşitiya ku hemû aliyê civakê daxwaz dikin  bipeyîvin. Bi vê berpirsiyariyê em îro bi hev re ne. Em careke din dixwazin daxwaz û astengiyên li pêşiya aşitiyê bi rayedar û raya giştî re parve bikin.

Wekî em hemû dizanin mijara pirsgirêkên  bê çareseriya Kurdan  bi hemû jan û êşên xwe didome. Em sedema pirsgirêkên wekî hiqûq, mafên mirovan û demokrasiyê yên ku di welat de tê jiyîn pir baş dizanin ku ev encama israra bê çareseriya mijara Kurdan e. Ev israr di Tirkiyeyê de di mijara azadî û mafên bingehîn de nikare bibe bersiva daxwazên civakê û bi polîtikayên ji çareseriya demokratîk dûrtir hişmendiya xwe didomîne.

  Bi şer re zêdebûna  tundî û cihêkarîyê pirsgirêkên girantir diafirînin.  Polîtîkayên bê çareseriyê çawa  bû sedema wendakirina gelek kesan. Wekî vê yekê bû sedem ku welat ji hiqûq, demokrasî û ji mafên mirovan dûr bikeve û bû sedema pirsgirêkên aborî yên giran. Tirkiye di rêza demokrasiyê de di nav welatên dinyayê de, li gorî heremên erdnigariyê jî di rêza hiqûqî de di herî dawî de cih digire.

Divê were fahmkirin çareseriya pirsgirêka Kurdan, bi şîrovekirina maf û azadiya takekesî çareser nabe. Divê hişmendiya ku nikare mijarê di nav mafên siyasî û civakî de binirxîne biguhere. Wekî vê yekê divê were fahmkirin ku şerên  çekdarî negihîştiye encameke û ew ê negîhîje encamekê.

Bi heqîqeta ku mijara Kurdan tenê dikare bi riyeke demokratîk û aştiyane were çareserkirin. Ji bo qadeke bê pevçûn ava bibe em hemû kesan vedixwînin berpirsiyariyên xwe yên siyasî û bi civakî bi cih bînin.

Em wekî civaka sivîl a destnîşanker, rêxistinên pîşeyî û kardêr careke din bi bîr dixin divê rojeva ewil û ya giring  di Tirkiyeyê de aşîtî be.  Demildest dev ji çek û pevçûnan were berdan. Serdemeke aşîtiyane ku di salên berê de hatin avakirin û pêwistiya Tirkiyeyê pê heye dîsa were avakirin. Em di bingeha hemwelatiyeke wekhev de bangawaziya aşitiyeke mayînde dikin.